Faiz Oranlarındaki Değişimler
Para piyasası fonları, genellikle kısa vadeli borçlanma araçlarına, örneğin hazine bonoları, mevduat sertifikaları ve ticari kağıtlara yatırım yapmaktadır. Merkez bankalarının faiz oranlarını artırması, bu tür yatırım araçlarının getirilerini doğrudan etkiler. Eğer faiz oranları yükselirse, mevcut fonlardaki düşük getirili varlıkların değeri düşebilir. Örneğin, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) politika faizini artırdığında, yeni ihraç edilen borçlanma araçları daha yüksek bir getiri sunar. Bu durum, eski düşük getirili varlıkların cazibesini kaybetmesine yol açar.
Enflasyon Baskısı
Yüksek enflasyon ortamlarında, özellikle Türkiye gibi ülkelerde, para piyasası fonlarının reel getirisi (enflasyondan arındırılmış getiri) negatif bir hale gelebilir. Enflasyon oranının fon getirilerini aşması, yatırımcıların fonlardan çıkmasına ve dolayısıyla talebin azalmasına neden olabilir. Bu durum, fon değerinin düşmesine yol açar ve yatırımcıların kayıplarını artırabilir.
Likidite Koşulları
Piyasalardaki likidite sıkılaşması, örneğin TCMB’nin sıkı para politikası uygulamaları, para piyasası fonlarının getiri beklentilerini doğrudan etkileyebilir. Bankalar arası borçlanma maliyetlerinin artması, fonların yatırım yaptığı kısa vadeli borçlanma araçlarının getirilerini baskılayabilir. Bu durum, yatırımcıların getirilerini olumsuz etkileyerek fonların çekiciliğini azaltabilir.
Döviz Kuru Hareketleri
Türkiye’de para piyasası fonları genellikle Türk Lirası (TL) cinsinden varlıklara yatırım yapmaktadır. Ancak, Dolar/TL veya Euro/TL gibi döviz kurlarında yaşanan ani yükselişler, TL cinsinden varlıkların relatif cazibesini azaltabilir. Yatırımcılar dövize yöneldiklerinde, fonlardan çıkışlar artar ve bu da fon değerinin düşmesine yol açar.
Yatırımcı Davranışları
Risk algısındaki artış, jeopolitik gelişmeler ve ekonomik belirsizlikler yatırımcıları para piyasası fonlarından daha yüksek getiri vaat eden veya güvenli liman olarak görülen varlıklara (altın, döviz gibi) yönlendirebilir. Bu durum, fonların net varlık değerinde kayıplara neden olabilir ve dolayısıyla yatırımcıların portföy yönetimi stratejilerini gözden geçirmelerine sebep olur.
